در اکثر مواقع علت کمر درد خود را میدانید. به طور مثال، بلند کردن نامناسب اجسام باعث احساس درد در ناحیه کمر میشود یا پزشک هشدار میدهد به خاطر سالها بد نشستن ممکن است در آینده دچار درد پایین کمر شوید. در اثر بلند کردن اجسام سنگین و کار کشیدن زیاد از کمر، استخوانها، عضلات، رباطها، دیسک و اعصاب ستون فقرات در معرض آسیب دیدگی و پارگی قرار دارند که نهایتا منجر به درد پایین کمر میگردد. اگر به درد پایین کمر دچار هستید که با استراحت و خود مراقبتی تسکین پیدا نکردهاست باید به یک متخصص ستون فقرات مراجعه کنید.
آناتومی
پایین کمر، که اکثر کمر دردها در این ناحیه رخ می دهد، از 5 مهره (مهرههای کمری L1-L5) تشکیل میشود که بیشتر وزن بالا تنه ما را تحمل میکند. فاصلهی بین مهرهها را دیسک پر میکند که با جذب فشار مانند ضربه گیر عمل میکند. رباطها بافتهای رشتهای هستند که مهره را ثابت نگه میدارند و عصبها در سراسر ستون فقرات منشعب می شوند.
این عصب ها از حفره های کوچکی عبور کرده و به یکدیگر متصل می شوند که به آن عصب سیاتیک میگویند این عصب تا اندامهای تحتانی بدن کشیده شدهاست. وقتی میگوییم فردی دچار درد سیاتیک است یعنی این عصبها در نقطهای گیر افتادند.
علل رایج درد مزمن پایین کمر
درد پایین کمر دلایل متعددی دارد. شایعترین علت درد پایین کمر عضلانی اسکلتی است که با فیزیوتراپی قابل درمان است.
درد مزمن پایین کمر به احتمال خیلی کم در اثر آسیب عضلانی و آسیبدیدگی رباطها رخ میدهد و اکثرا آسیبدیدگی دیسکهای مهره، عصب، مفاصل یا مهرهها باعث این درد میشوند. درد مزمن پایین کمر علل مختلفی دارد.
آرتروز استخوان (شایع ترین نوع آرتروز) و عارضه دژنراتیو دیسک (ساییدگی و پارگی طبیعی دیسکهای کمر) از عوامل اصلی بسیاری از انواع درد مزمن پایین کمر به شمار میروند. با این حال آسیبدیدگیهای ناشی از تصادف و استرس حاد نیز میتواند باعث این نوع درد شوند. از علل اصلی درد مزمن پایین کمر میتوان به این موارد اشاره کرد:
فتق دیسک
مهرههای سینهای و کمری یک فرد بزرگسال از 17 استخوان (مهره) تشکیل شدهاست که به ترتیب بالای هم قرار میگیرند. بین هر دو مهره یک بالشتک ضربه گیر به نام دیسک وجود دارد که فشاری که به این استخوانها وارد میشود را جذب میکند. هر دیسک از یک غشای خارجی و ژل تشکیل میشود که این ژل درون غشای خارجی قرار میگیرد.
زمانی که ژل یکی از این 5 دیسک مهرههای کمری از غشای خارجی بیرون بریزد یا بلغزد، ژل به عصبهای اطراف فشار وارد کرده و موجب درد میشود به این عارضه فتق دیسک میگویند. ضربه یا پارگی و ساییدگی تدریجی ناشی از افزایش سن میتواند باعث فتق یا لغزش دیسک شوند.
آسیب دیدگی مفصل بین مهرهای پشتی
مفاصلی که پنج مهرهی تشکیل دهنده پایین کمر را به هم متصل می کنند را مفصل بین مهرهای پشتی (فاست) می گویند، این مفاصل نیرو و فشار بسیار زیادی را تحمل میکنند. ساییدگی غضروف در مفاصل بین مهرهای پشتی نیز از علل درد پایین کمر به شمار میرود.
آسیب دیدگی مفصل بین مهرهای پشتی ناشی از بد نشستن یا انجام کارهای سنگین، اغلب در اثر آرتروز استخوان رخ میدهد و باعث التهاب، خشکی، اسپاسم عضلانی و درد میشود. به علاوه، وقتی آسیب دیدگی مفصل بین مهرهای پشتی عصبهای اطراف را درگیر میکند باعث عارضه سیاتیک میشود.
شکستگی فشرده
وقتی که یک مهره کمری در اثر فشار در خود شکسته و حجمش کم میشود به آن شکستگی فشردگی میگویند. این عارضه غالبا به دلیل پوکی استخوان اتفاق میافتد ولی ضربه و تروما نیز میتواند از علل آن باشد.
این شکستگی با درد شدید همراه است و فردی که دچار شکستگی فشرده مهرههای کمری میشود درد ناگهانی و کاهش دامنه حرکت را تجربه میکند.
تنگی کانال نخاع
تنگی کانال نخاعی وقتی رخ میدهد که کانال نخاع در پایین کمر تنگ و باریک شود. این عارضه باعث ایجاد فشار به ریشههای عصبی اطراف میگردد. از علل و عوامل ایجاد این عارضه میتوان به تشکیل ضایعات استخوانی، ضخیم شدن رباط اطراف یا تخریب و ساییدگی دیسک یا مفصل کمر اشاره کرد.
وقتی ریشههای عصبی تحت فشار قرار میگیرند، فرد احساس درد میکند. تنگی کانال نخاع نه تنها باعث درد پایین کمر بلکه باعث درد سیاتیک میشود، دردی که به اندامهای تحتانی بدن نیز انتشار پیدا میکند.
سرخوردگی مهرههای کمری
وقتی یکی از مهرههای کمری به سمت جلو – بالای مهرهی پایین- سر میخورد، دیسک که دو مهرهرا از هم جدا میکند، تحت فشار بیش از حد قرار میگیرد. در اثر تشدید فشار، پایین کمر دردناک میشود. اگر دیسک در اثر فشار پهن و له شود، عصبهای اطراف دچار فشردگی شده و در نتیجه درد سیاتیک رخ میدهد.
یکی از شایع ترین نوع سرخوردگی مهرههای کمری ، سرخوردگی ایستمیک است که در اثر شکستگی استخوان بین مفصلی پارس اینتر ارتیکولاریس در نزدیکی مفصل فاست رخ میدهد. این شکستگی اغلب در دوران جوانی اتفاق می افتد ولی چند سال بعد باعث درد در بیمار میشود. سرخوردگی مهرههای کمری به دلایل مادرزادی یا بیماریهای دژنراتیو نیز اتفاق می افتد.
اسکولیوز
ستون فقرات دارای یک انحنای طبیعی است که وقتی از کنار به آن نگاه میکنیم شبیه s است، یعنی بالای کمر به سمت عقب و پایین کمر به سمت داخل خمیدگی دارد. اگر انحنای کمر از شکل طبیعی خود خارج شود به آن اسکولیوز میگویند که باعث درد پایین کمر میشود.
وقتی ستون فقرات انحنای نامناسب داشته باشد، مفاصل کمر و دیسکها دچار ساییدگی خواهند شد. در اکثر موارد، اسکولیوز نیاز به درمان ندارد ولی قوس شدید کمر فشار زیادی به پایین کمر وارد میکند و باعث ایجاد درد میشود.
علائم و نشانه های درد پایین کمر
چندین علامت هشدار دهنده وجود دارد که نشان می دهد فرد دچار درد حاد پایین کمر است. در صورت وجود هر یک از علائم و نشانه های زیر با پزشک مشورت کنید:
- درد یا سفتی عضلات در پایین کمر
- دردی که به اندامهای تحتانی انتشار پیدا میکند.
- احساس درد ، سوزن سوزن شدن یا بی حسی که به اندامهای تحتانی انتشار پیدا میکند.
- کاهش انعطافپذیری یا دامنه حرکت کمر خصوصا هنگام صبح
- اختلال خواب ناشی از درد پایین کمر
- احساس ناراحتی هنگام نشستن و رانندگی
- احساس ناراحتی هنگام خم شدن یا بلند کردن اجسام
- احساس ناراحتی هنگام راه رفتن یا ورزش کردن.
ریسک فاکتورهای درد پایین کمر
برخی از عوامل باعث افزایش ریسک ابتلا به درد پایین کمر میشوند. هر چه تعداد این ریسک فاکتورها بیشتر باشد، فرد شانس بیشتری برای ابتلا به درد پایین کمر خواهد داشت.
- شغل : نشستن یا ایستادن طولانی مدت، بلند کردن مکرر اجسام ، بد نشستن یا حالت ارگونومی نامناسب هنگام کار عواملی هستند که باعث درد پایین کمر میشوند.
- سن: مطالعات نشان میدهند که با افزایش سن، ریسک ابتلا به درد پایین کمر افزایش مییابد. کمر درد بیشترین علت کاهش توانایی حرکت در بین افراد زیر 45 سال است.
- سابقه فامیلی: سابقه فامیلی نیز ریسک ابتلا به درد پایین کمر را افزایش میدهد.
- جنسیت: یافته های متناقضی در این مورد وجود دارد، برخی مطالعات نشان میدهند که مردان بیشتر دچار درد پایین کمر میشوند در عین حال برخی تحقیقات دیگر به این نتیجه رسیدند که زنان شانس بیشتری برای ابتلا به درد پایین کمر دارا هستند. زنانی که بیش از دو حاملگی داشتند ریسک بیشتری در ابتلا به این نوع دردها دارند.
- فعالیت جسمانی: میزان قدرت و استقامت عضلات کمر و شکم با کمر درد رابطه تنگاتنگی دارد. طبق تحقیقات انجام شده، آمادگی جسمانی و تناسب اندام به پیشگیری از ابتلا به آسیبدیدگی ستون فقرات و کمر کمک میکند.
- چاقی: چندین مطالعه نشان دادهاند که ریسک ابتلا به کمر درد در بیماران چاق، خصوصا زنان بیشتر است.
- وضعیت قرار گرفتن نامناسب بدن: بد نشستن به مرور زمان به دلیل ایجاد فشار روی ساختمان پایین کمر باعث کمر درد میشود.
- آسیبدیدگی قبلی کمر: یکی از بهترین نشانههای کمر درد، آسیب دیدگی قبلی کمر است. شواهد نشان میدهند که در افرادی که درد پایین کمر خود را به درستی درمان نکنند عود بسیار شایع است.
- ریسک فاکتورهای روانی – اجتماعی : عوامل روانی و اجتماعی بسیار متعددی باعث افزایش ریسک ابتلا به درد پایین کمر میشود. طبق تحقیقات انجام شده، اضطراب، افسردگی، مسئولیت های تنش زا، نارضایتی شغلی ، استرس در محل کار، سوء مصرف مواد باعث افزایش ریسک ابتلا به درد مزمن پایین کمر می شوند.
- مصرف سیگار: مطالعات نشان میدهند که افراد سیگاری 1.5 تا 2.5 برابر بیشتر از غیر سیگاریها دچار درد پایین کمر میشوند. علت آن را می توان به کاهش اکسیژن رسانی به دیسکها و کاهش اکسیژن خون به دلیل اثرگذاری نیکوتین روی انقباض دهلیزها نسبت داد.
- ورزش ها: انجام برخی از ورزش ها مثل اسکی، اسنوبرد، ژیمیناستیک و ورزش های تماسی مثل فوتبال آمریکایی و راگبی ریسک ابتلا به درد پایین کمر را افزایش میدهند.
- سایر عوامل: وضعیت و شرایط ستون فقرات مثل پوکی استخوان، سرخوردگی مهرههای کمری، صدمه دیسک بین مهرهای، بیماری دژنراتیو مفاصل (آرتروز استخوان) ستون فقرات و اسکولیوز نیز نقش مهمی در ایجاد درد حاد و مزمن پایین کمر ایفا میکنند.
درمان درد پایین کمر
کنترل درد پایین کمر به علائم و نشانه هایی که در بیمار ایجاد می کند بستگی دارد. مرحله اول درمان، کنترل درد و بازیابی توانایی حرکت است. برحسب شرایط و وضعیت هر بیمار، یک برنامه درمانی تهیه میشود.
کیسه آب گرم/ یخ
گرچه شواهد اندکی در این مورد وجود دارد، اما استفاده از کیسه آب گرم و یخ میتواند به تسکین درد کمک کند. اکثر افراد کیسه آب گرم را 10 دقیقه در محل درد قرار میدهند. چشمههای آب گرم و سونا نیز مفید است.
مسکن ها
مصرف کوتاه مدت مسکن ها برای تسکین درد و به دست آوردن توانایی حرکت مفید است. بدین منظور، پاراستامول و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی بیشتر تجویز میشود. در صورتی که درد مانع انجام فعالیت های روزمره شود، مصرف مسکنها باعث تسکین درد و کاهش اسپاسم و سفتی عضلات شده و بیمار میتواند فعالیت های خود را بدون درد انجام دهد. اگر در صورت مصرف مسکن درد کاهش پیدا نکرد، با پزشک مشورت کنید.
کایروپراکتیک
دکتر کایروپراکتیک، کمردرد، گردندرد، درد سیاتیک، مشکلات مفصل، رگبهرگشدن، پیچ خوردگی، آرتروز استخوان ، فتق دیسک و سایر مشکلات عضلانی اسکلتی (MSK) را درمان میکند.
دکتر کایروپراکتیک دارو تجویز نمیکند و جراحی انجام نمیدهد ولی درمانهای دستی مثل حرکت دادن و اصلاح ستون فقرات را انجام میدهد که به بهبود عملکرد ستون فقرات و کاهش درد کمک میکند. این نوع درمان علاوه بر کاهش درد به کاهش التهاب نیز کمک میکند.
دکتر کایروپراکتیک از چه درمان هایی استفاده می کند؟
دکتر کایروپراکتیک علاوه بر جا انداختن مفاصل و حرک دادن ستون فقرات کارهای متعددی انجام می دهند. درمانهای علمی که در حوزه کایروپراکتیک انجام میشود شامل درمانهای فیزیولوژیک مانند تحریک عصبی الکتریکی، فراصوت، لیزر سرد، ESWT و تراکشن، طب سوزنی، سوزن خشک ، آموزش تمرینات ورزشی در منزل، تهیه برنامه غذایی و آموزش وضعیت درست ایستادن و نشستن میباشد.
دکتر کایروپراکتیک نه تنها به درمان موثر درد پایین کمر، بلکه به پیدا کردن منشا درد پایین کمر کمک میکند. دکتر کایروپراکتیک، علاوه بر استفاده از ابزار و وسایل تخصصی برای درمان درد پایین کمر، بر حسب شرایط بیمار و در مشورت با بیمار تمرینات لازم را به او آموزش میدهد و از روشهای درمانی مبتنی بر رژیم غذایی مناسب استفاده میکند. در صورتی که بیمار به جراحی نیاز نداشته باشد، دکتر کایروپراکتیک با تهیه یک برنامه کل نگر به کاهش درد پایین کمر و درمان آن کمک شایانی میکند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپیستها متخصصانی هستند که یک عارضه را تشخیص میدهند، وضعیت بیمار را ارزیابی و او را درمان میکنند و با استفاده از تمرینات فیزیکی تلاش میکنند از بیماری و ناتوانی فرد پیشگیری نمایند.
فیزیوتراپیست با آموزش تمرینات به بیماران خود کمک میکند بر مشکلات حرکتی خود که ممکن است مادرزادی یا اکتسابی و ناشی از آسیب دیدگی یا افزایش سن باشد، غلبه کنند.
فیزیوتراپی به بهبود وضعیت بیمار، کاهش درد و عضلات عضلات و افزایش توانایی حرکت کمک میکند. فیزیوتراپیست با شناسایی نیازهای بیمار و تهیه یک برنامه درمانی مناسب بر اساس شرایط بیمار مثل تعیین هدف و نتایج درمان مانع بروز آسیبدیدگی بیشتر میشود. فیزیوتراپیستها در زمینه ارزیابی وضعیت بیمار، تشخیص بیماری و درمان آن آموزش میبینند. برنامه درمانی بیمار بر اساس سبک زندگی، فعالیتها و وضعیت عمومی بدن بیمار طراحی میشود.
روشهای فیزیوتراپی برای درمان درد پایین کمر
در زیر به چند مورد از روشهای درمانی رایج اشاره شده است :
- تمرینات ورزشی برای بهبود حرکت و تقویت عضلات
- حرکت دادن و جا انداختن مفصل برای کاهش درد و خشکی آن
- تکنیکهای باز کردن راه های هوایی و تمرینات تنفسی
- ماساژ بافت نرم
- طب سوزنی
- آب درمانی
- تجویز لوازم کمکی مثل عصا، ویلچیر، آتل
در صورتی که درد پایین کمر به آسیب عضلانی یا بافت نرم مرتبط باشد با فیزیوتراپی این نوع درد کاهش پیدا میکند. یکی از کارهای موثری که فیزیوتراپیستها و درمانگر کایروپراکتیک انجام می دهند این است که سعی میکنند منشا درد پایین کمر را پیدا کنند و با استفاده از روشهای سنتی که در خانه قابل انجام هستند مثل تمرینات ورزشی و تمرینات تنفسی به درمان این عارضه میپردازند.
تزریق اپیدورال
برای تسکین درد رادیکولر (درد تیرکشنده ریشه عصبی) که بیش از 6 هفته طول کشیدهاست از تزریق اپیدورال کورتیکواستروئیدها که نوعی داروی ضد التهابی هستند، استفاده میشود. مصرف این داروهای تزریقی برای افرادی که درد ارجاعی ندارند توصیه نمیشود. متخصص درد یا متخصص بیماریهای عضلانی اسکلتی این داروها را تزریق میکنند. فیزیوتراپیست بیمار را برای دریافت این درمان به متخصص مربوطه ارجاع میدهد.
جراحی ستون فقرات
جراحی برای درمان درد پایین کمر چندان تضمین کننده نیست. چون جراحی این ناحیه سنگین است تنها برای افرادی که دارای علائم خاصی هستند و در صورتی که با خود مراقبتی درد تسکین پیدا نکند، انجام آن توصیه میگردد. در کل، برای افرادی که دارای درد غیر اختصاصی پایین کمر هستند جراحی توصیه میشود و تنها زمانی که شانس درمان علائم بسیار بالا باشد انجام جراحی صورت میپذیرد.