ناپروکسن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) است که برای کاهش علائم آرتروز (استئوآرتریت، آرتروز روماتوئید، یا آرتریت نوجوانان) مانند التهاب، تورم، انعطاف ناپذیری و درد مفاصل استفاده می‌شود. ناپروکسن همچنین به تسکین علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان (نوعی از آرتروز که مفاصل ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می‌دهد) کمک می‌کند. با این حال این دارو، آرتروز را درمان نمی‌کند و فقط تا زمانی که به مصرف آن ادامه دهید، به شما کمک می‌کند.

همچنین ممکن است این دارو برای درمان دردهای خفیف تا متوسط، از جمله نقرس حاد و سایر بیماری‌های دردناک مانند بورسیت، تاندونیت یا گرفتگی‌های قاعدگی مورد استفاده قرار گیرد. این دارو فقط با تجویز پزشک در دسترس است.

انواع

این محصول در دوزهای زیر موجود می‌باشد:

• قرص روکشدار خوراکی
• قرص
• تعلیقی
• قرص انتشار مداوم
• کپسول پر شده با مایع

قبل از مصرف

برای اتخاذ تصمیم درباره استفاده از یک دارو، باید خطرات مصرف آن در مقایسه با مزایای آن سنجیده شوند. این تصمیمی است که شما و پزشک شما می‌گیرید. برای مصرف این دارو باید موارد زیر را در نظر بگیرید:

آلرژی

اگر تاکنون واکنش غیر معمول یا آلرژیکی نسبت به این دارو یا داروهای دیگری داشته‌اید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین اگر انواع دیگری از آلرژی مانند آلرژی به غذاها، رنگ‌ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات دارید، به ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود اطلاع دهید. درباره محصولات بدون نسخه، حتماً برچسب یا فهرست مواد تشکیل دهنده نوشته شده روی آن را با دقت بخوانید.

درباره ارتباط سن با تاثیرات قرص‌های ناپروکسن دارای رهش کنترل شده در جمعیت کودکان بیمار، تحقیقات مناسبی انجام نشده و امنیت و اثربخشی این داروها ثابت نشده است.

همچنین پژوهش‌های مناسبی درباره رابطه سن و تاثیرات ناپروکسن پیوسته رهش، سوسپانسیون و قرص‌ها در کودکان کمتر از ۲ سال، انجام نشده است؛ و بی‌خطر بودن و اثربخشی آنها ثابت نشده است.

سالمندی

مطالعات مناسبی که تا به امروز انجام شده است، مشکل خاصی در ارتباط با سالمندان را نشان نداده است که بتواند اثربخشی ناپروکسن در افراد مسن را محدود کند؛ با این حال ممکن است بیماران مسن در مقایسه با بزرگسالان جوان، نسبت به تاثیرات ناپروکسن حساسیت بیشتری داشته باشند؛ چرا که ممکن است مشکلات کلیوی یا معده مرتبط با افزایش سن داشته باشند که باعث شوند به احتیاط و تنظیم دوز دارو در بیمار دریافت کننده ناپروکسن، احتیاج باشد.

شیردهی

مطالعات کافی درباره تعیین خطرات مصرف این دارو توسط زنان شیرده برای نوزادان آنها، انجام نشده است. بنابراین قبل از مصرف این دارو در دوران شیردهی، مزایای بالقوه آن را در مقایسه با خطرات احتمالی بسنجید.

تداخلات دارویی

اگر چه بعضی از داروها را نباید به هیچ وجه با هم استفاده کرد؛ اما در برخی موارد حتی در صورت ایجاد تداخل، ممکن است به صورت همزمان از دو داروی مختلف استفاده شود. در این موارد، ممکن است پزشک بخواهد دوز دارو را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی ضروری دیگری را انجام دهد. بنابراین مهم است که در صورت مصرف سایر داروها در دوره مصرف داروی ناپروکسن، به متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود اطلاع دهید.

مصرف داروی ناپروکسن با برخی از داروها توصیه نمی‌شود. ممکن است پزشک تصمیم بگیرد شما را با این دارو درمان نکند یا سایر داروهایی که مصرف می‌کنید را تغییر دهد.

سایر تداخل‌ها

•  برخی از داروها را نباید در زمان خوردن غذا یا خوردن انواع خاصی از غذا، مصرف کرد. زیرا ممکن است باعث ایجاد تداخل شود. استفاده از تنباکو یا داروهای خاص نیز ممکن است باعث ایجاد تداخل شود. تداخل‌هایی که در ادامه می‌آیند، بر اساس اهمیت بالقوه آنها انتخاب شده‌اند و لزوماً شامل همه افراد نمی‌شوند.

استفاده از داروی ناپروکسن در هر یک از این موارد، توصیه نمی‌شود؛ اما ممکن است در برخی موارد، اجتناب ناپذیر باشد. اگر این موارد با هم استفاده شوند، ممکن است پزشک دوز دارو یا تعداد دفعات استفاده از آن را تغییر دهد یا در مورد مصرف غذاهای خاص یا تنباکو، دستورالعمل‌های خاصی به شما بدهد.

سایر مشکلات پزشکی

 همچنین ممکن است وجود سایر مشکلات پزشکی، بر استفاده از داروی ناپروکسن تاثیر بگذارند. در صورت داشتن هر یک از مشکلات پزشکی، به خصوص مشکلاتی که در ادامه می‌آید، به پزشک خود اطلاع دهید :

• کم خونی
• مشکلات خونریزی
• لخته شدن خون
• ادم (احتباس مایعات یا تورم بدن)
• حمله قلبی در مدت اخیر یا داشتن سابقه حمله قلبی
• هیپرکالمی (سطوح بالای پتاسیم در خون)
• هایپرتنشن (فشار خون بالا)
• بیماری کلیوی
• بیماری کبدی (به عنوان مثال هپاتیت)
• زخم معده یا روده یا خونریزی در آنها و یا سابقه هر یک از این مشکلات
• سکته مغزی یا سابقه آن- در چنین شرایطی باید دارو با احتیاط مصرف شود؛ زیرا ممکن است این مشکل را بدتر کند.
• آسم حساس به آسپرین
• حساسیت به آسپرین یا سابقه آن- در بیمارانی با این شرایط، این دارو به هیچ عنوان نباید استفاده شود.
• جراحی قلب (به عنوان مثال پیوند عروق کرونری [CABG] ) در این شرایط، این دارو نباید به منظور کاهش درد، بلافاصله پس از عمل جراحی یا بلافاصله قبل از آن مصرف شود.

استفاده صحیح

• برای استفاده بی‌خطر و موثر از این دارو، مقدار بیشتری از آن را مصرف نکنید؛ اغلب اوقات از این دارو استفاده نکنید و برای مدت طولانی تری نسبت به دستور پزشک، آن را مصرف ننمایید. ممکن است مصرف بیش از حد این دارو، احتمال بروز تاثیرات ناخواسته، به ویژه در بیماران مسن را افزایش دهد.
• این دارو باید همراه با یک دستور دارویی باشد. این دستورالعمل‌ها را به دقت مطالعه کنید و دنبال نمایید. اگر هر گونه سوالی دارید از پزشک خود بپرسید.
• هنگامی که داروی ناپروکسن برای آرتروز شدید یا مداوم استفاده می‌شود، باید به طور منظم و طبق دستور پزشک مصرف شود تا به شما کمک کند. معمولا این دارو ظرف یک هفته تاثیرات خود را آغاز می‌کند اما در موارد شدید ممکن است دو هفته یا بیشتر طول بکشد تا به شما احساس بهتری بدهد. همچنین ممکن است چندین هفته بگذرد تا شما به طور کامل تاثیرات دارو را احساس کنید.
• قبل از تغییر اشکال دوزهای دارو (به عنوان مثال قرص‌ها یا سوسپانسیون‌ها) ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. این اشکال دارویی با یکدیگر تفاوت بسیاری دارند.
• قرص‌های آهسته رهش را به طور کامل ببلعید. آنها را له نکنید، نشکنید یا نجوید.
• اگر از سوسپانسیون استفاده می‌کنید، قبل از استفاده از آن به آرامی آن را تکان دهید. برای اندازه گیری دوز دارو، از پیمانه نشانه گذاری شده مخصوص درون بسته استفاده کنید.

دوزهای دارو

دوز دارو در بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل‌های موجود روی برچسب دارو را دنبال کنید. اطلاعاتی که در ادامه می‌آید، تنها شامل دوزهای متوسط این دارو می‌شود. اگر دوز مصرفی شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید؛ مگر اینکه پزشک این را از شما خواسته باشد.

مقدار دارویی که مصرف می‌کنید، به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین تعداد دوزهای دارویی که در طول روز مصرف می‌کنید، زمانی که باید بین دوزهای دارو فاصله بگذارید، و دوره زمانی که باید دارو را مصرف کنید، به مشکلات پزشکی بستگی دارد که برای برطرف کردن آنها دارو مصرف می‌کنید.

• برای قرص‌های ناپروکسن (به عنوان مثال Naprosyn®) و اشکال خوراکی دوز سوسپانسیون:

• برای آرتریت روماتوئید، آرتروز و اسپوندیلیت آنکیلوزان:
• بزرگسالان- در ابتدا ۲۵۰ میلی گرم(mg) (۱۰ میلی لیتر/ ۲ قاشق چایخوری)، ۳۷۵ میلی گرم (۱۵ میلی گرم/ ۳ قاشق چای خوری)، یا ۵۰۰ میلی گرم (۲۰ میلی لیتر/ ۴ قاشق چای خوری) دو بار در روز، صبح و عصر. ممکن است پزشک شما در صورت نیاز، دوز دارو را تا میزان کل روزانه ۱۵۰۰ میلی گرم افزایش دهد.
• کودکان دو ساله و دوسال به بالا- دوز دارو بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز دارو معمولاً ۵ میلی گرم (mg) در هر کیلوگرم (kg) از وزن بدن کودک، برای دو بار در روز است.
• کودکان کمتر از ۲ سال- دوز مصرفی دارو و میزان مصرف آن باید توسط پزشک تعیین شود.
• برای نقرس حاد:
• بزرگسالان- ۷۵۰ میلی گرم (mg) برای اولین دوز دارو و سپس ۲۵۰ میلی گرم در هر ۸ ساعت تا زمانی که حمله بیماری کاهش پیدا کند.
• کودکان-  میزان مصرف دارو و دوز آن باید توسط پزشک تعیین شود.
• برای داروی ناپروکسن به شکل قرص‌های رهش کنترل شده ( به عنوان مثال Naprelan®):
• برای آرتریت روماتوئید، آرتروز و اسپوندیلیت انکیلوزان:
• بزرگسالان- در ابتدا ۷۵۰ میلی گرم (mg) (که به شکل روزانه یک قرص ۷۵۰ میلی گرمی یا به شکل دو قرص ۳۷۵ میلی گرمی مصرف می‌شود) یا ۱۰۰۰ میلی گرم ( که به صورت روزانه دو قرص ۵۰۰ گرمی مصرف می‌شود). ممکن است پزشک شما در صورت لزوم، دوز داروی شما را حداکثر تا ۱۵۰۰ میلی گرم (که به صورت دو قرص ۷۵۰ میلی گرمی یا سه قرص ۵۰۰ میلی گرمی در روز مصرف می‌شود) تنظیم کند.
• کودکان- میزان مصرف دارو و دوز آن باید توسط پزشک تعیین شود.
• برای التهاب بورسیت، التهاب تاندون، گرفتگی های عادت ماهیانه و سایر انواع درد:
• بزرگسالان- در ابتدا روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم (mg) (که به صورت دو قرص ۵۰۰ میلی گرمی مصرف می‌شود). ممکن است بعضی از بیماران برای مدت زمان محدودی، به روزانه ۱۵۰۰ میلی گرم دارو (که به صورت دو قرص ۷۵۰ میلی گرمی یا ۳ قرص ۵۰۰ میلی گرمی مصرف می‌شود) احتیاج داشته باشند. با این حال، دوز مصرفی معمولاً بیشتر از روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم نیست.
• کودکان- میزان مصرف دارو و دوز آن باید توسط پزشک تعیین شود.
• برای نقرس حاد:
• بزرگسالان- برای اولین دوز دارو، روزانه ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم (mg) (که به صورت ۲ تا ۳ قرص ۵۰۰ میلی گرمی مصرف می‌شود) و سپس ۱۰۰۰ میلی گرم (که به صورت دو قرص ۵۰۰ میلی گرمی مصرف می‌شود) روزانه یک بار و تا زمان متوقف شدن حمله بیماری.
• کودکان- میزان مصرف دارو و دوز آن باید توسط پزشک تعیین شود.
• برای دوزهای دارای ناپروکسن در اشکال آهسته رهش ( به عنوان مثال EC-Naprosyn®):

• برای آرتریت روماتوئید، آرتروز و اسپوندیلیت آنکیلوزان:
• بزرگسالان- در ابتدا ۳۷۵ یا ۵۰۰ میلی گرم (mg) دو بار در روز صبح و عصر. در صورت لزوم ممکن است پزشک دوز دارو را تا حداکثر ۱۵۰۰ میلی گرم در روز افزایش دهد.
• کودکان- میزان مصرف دارو و دوز آن، باید توسط پزشک تعیین شود.
• دوزهای داروی سدیم ناپروکسن ( به عنوان مثال Anaprox® و Anaprox® DS ) در شکل قرص:

• برای آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت و اسپوندیلیت آنکیلوزان:
• بزرگسالان- در ابتدا ۲۷۵ یا ۵۵۰ میلی گرم (mg) دو بار در روز، صبح و عصر. ممکن است در صورت لزوم پزشک، دوز دارو را تا حداکثر ۱۵۰۰ میلی گرم در روز افزایش دهد.
• کودکان- میزان مصرف دارو و دوز آن باید توسط پزشک تعیین شود.
• برای التهاب بورسیت، التهاب تاندون، گرفتگی‌های مربوط به عادت ماهیانه و سایر انواع درد:
• بزرگسالان- ۵۵۰ میلی گرم (mg) برای اولین دوز و سپس ۵۵۰ میلی گرم در هر ۱۲ ساعت یا ۲۷۵ میلی گرم هر ۶ تا ۸ ساعت، در صورت نیاز. ممکن است در صورت لزوم پزشک شما دوز دارو را تا حداکثر ۱۳۷۵ میلی گرم در روز افزایش دهد.
• کودکان- میزان مصرف دارو و دوز آن باید توسط پزشک تعیین شود.
• برای نقرس حاد:
• بزرگسالان- ۸۲۵ میلی گرم (mg) برای اولین دوز و سپس ۲۷۵ میلی گرم در هر ۸ ساعت تا زمان تسکین حمله بیماری.
• کودکان- میزان مصرف دارو و دوز مصرفی آن، باید توسط پزشک تعیین شود.

از دست دادن دوز دارو

 اگر شما مصرف یک دوز از دارو را فراموش کردید، آن را در اسرع وقت مصرف کنید. با این حال اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرارسیده است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید و برنامه منظم دوزهای داروی خود را ادامه دهید. هرگز دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری دارو

• دارو را در دمای اتاق و به دور از گرما، رطوبت یا نور مستقیم، در ظرف‌های در بسته نگهداری کنید و از یخ زدگی آنها جلوگیری نمایید.
• دارو را دور از دسترس اطفال نگه دارید.
• دارویی که تاریخ مصرف آن گذشته است یا دارویی که دیگر به آن احتیاج ندارید را نگهداری نکنید.
• از متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود بپرسید که چگونه باید داروهایی که از آن استفاده نمی‌شود را  دور ریخت.

آیا داروی ناپروکسن می‌تواند باعث ایجاد مشکل شود؟

 اکثر داروها در کنار تاثیرات مفید خود، می‌توانند عوارض جانبی ناخواسته نیز ایجاد کنند؛ اگرچه همه آنها باعث تجربه این عوارض نمی‌شوند. جدول زیر شامل رایج‌ترین عوارض جانبی مربوط به داروی ناپروکسن است. شما می‌توانید لیست کامل این عوارض را در بروشور اطلاعات تولید کننده که همراه با داروی شما است، مطالعه کنید. تاثیرات ناخواسته، اغلب با سازگاری بدن با داروی جدید، بهبود پیدا می‌کنند اما در صورت ادامه یافتن این تاثیرات یا ایجاد مشکل، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر که نادر اما جدی هستند، مصرف ناپروکسن را متوقف کرده و برای دریافت مشاوره با پزشک خود تماس بگیرید:

• در صورت داشتن هرگونه مشکل تنفسی، مانند خس خس کردن قفسه سینه یا کم آوردن نفس.
• در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک مانند تورم در اطراف دهان یا صورت، بثورات پوستی و خارش آن‌ها
• اگر مدفوع خونی یا مدفوع سیاه دارید، خون استفراغ می‌کنید یا دچار دردهای شدید شکم هستید.

اگر علائم دیگری را تجربه کردید که فکر می‌کنید به مصرف این دارو ارتباط دارد، برای دریافت مشاوره بیشتر با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.